مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
القَلْبُ المُحِبّ للهِ یُحّب کثیراً النَّصَب لله و القَلبُ اللاهی عن الله یحّب الراحةَ.
قلب دوستار خدا، رنج و زحمت برای خدا را بسیار دوست دارد
و
قلب بیخبر (غافل) از خدا راحتی (و تن آسایی) را دوست داد.
تنبیه الحواطر، ج2، ص87
امام سجاد علیه السلام:
المؤمن ... لَا یَعْمَلُ شَیْئاً مِنَ الْحَقِّ رِئَاءً وَلَا یَتْرُکُهُ حَیَاءً.
مؤمن ... در انجام کار حق خودنمایی نکند و در اثر شرم، حق را ترک نکند.
تحف العقول، ص 492
امام باقر علیه السلام خطاب به جابربن عبدالله انصاری:
یَا جَابِرُ ... إِنَّ زِینَهَ زَهْرَهِ الدُّنْیَا إِنَّمَا هُوَ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ.
یا جابر... به راستی که حقیقتاً زینت دنیا بازیچه و سرگرمی است.
تحف العقول، ص 386
امام صادق علیه السلام:
مَا احَبَّ اللهَ مَن عَصَاهُ.
کسی که نافرمانی خدا را میکند، خدا را دوست ندارد.
جهاد با نفس، ح386
امام صادق علیه السلام:
یا جابِرُ... وَعلَم إنَّه ... لا مصیبة کَاستِهانَتِکَ بالذَّنبِ.
ای جابر ... بدانکه حقیقتاً ... مصیبتی مانند ناچیزشمردن گناه نیست!
تحف العقول، ص 506
امام باقر علیه السلام خطاب به جابر بن عبدالله انصاری:
یا جابِرُ... إن کُنتَ مُبائنا لِلقُرآنِ فماذا الّذی یَغُرُّکَ مِن نَفسِکَ ؟
ای جابر... اگر از قرآن دوری پس به چه چیز از خودت غرّه میشوی (و افتخار میکنی)؟
تحف العقول، ص 500
امام صادق علیه السلام:
إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَنْوِی الذَّنْبَ فَیُحْرَمُ الرِّزق.
همانا مؤمن به گناه فکر میکند و (به همان خاطر) از روزی محروم میشود.
بحارالانوار، ج73، ص358
امام صادق علیه السلام:
أَلْغَضَبُ مِفْتاحُ کُلِّ شَرٍّ.
غضب کلید هر شرّی است.
کافی ، ج3، ص396
مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
یَسیرُ المَعرِفَةِ یوجِبُ الزُّهدَ فِی الدُّنیا.
اندکی معرف واجب میکند بیرغبتی به دنیا را.
غرر الحکم ، ح 10984
مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
یَنْبَغِی لِمَنْ أَرَادَ صَلَاحَ نَفْسِهِ وَ إِحْرَازَ دِینِهِ أَنْ یَجْتَنِبَ مُخَالَطَةَ أَبْنَاءِ الدُّنْیَا.
برای هر کس که میخواهد نفسش را اصلاح کند و دینش را حفظ کند سزاوار است که پرهیز کند از اختلاط با فرزندان دنیا.
غررالحکم، ص 319
(اختلاط قلبی با اهل دنیا و دنیا دوستان و کساینی که همتشان دنیاست)
مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
«اَلْعافیَةُ عَشَرَةُ اَجْزاء تِسْعَةٌ مِنْها فِى الصَّمْتِ اِلاّ بِذِکْرِ اللهِ وَ واحِدٌ فى تَرْکِ مُجالَسَةِ السُّفَهاءِ»;
«عافیت ده جزء دارد، که نُه جزء آن در سکوت است، مگر این که ذکر خدا باشد و یک جزء آن ترک همنشینى با سفیهان است»
بحار الانوار، جلد 74، صفحه 237.
امام رضا علیه السلام:
یأتی على الناس زمان تکون العافیه عشرة اجزاء تسعة منها فی اعتزال الناس وواحدة فی الصمت.
زمانى فرا مىرسد که عافیت ده جزء دارد که نُه جزء آن کناره گیرى از مردم و یک جزء آن سکوت است.
تحف العقول, ص 446