حکمت ناب (10)

مولی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام:

رَزانَةُ العَقلِ تُختَبَرُ فِی الفَرَحِ وَ الحُزنِ.

سنگینى [و سبکى‏] عقل، در هنگام شادی و غم مشخص می‌شود.

 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۸۹

یعنی انسانی موفق است و کمالات انسانی رسیده است که در حالت شادی یا غم بتواند تحت فرمان عقلش عمل کند و عاقلانه تصمیم‌بگیرد، عاقلانه سخن‌بگوید و عاقلانه رفتارنماید و این غلیان احساسات (چه از جنس شادی و چه به خصوص از جنس غم) نتواند بر عملکرد قوای عقلانی او اثر بگذارد!

حکمت ناب (9)

مولی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام:

اِصحَبوا مَن یَذکُرُ إحسانَکُم إلَیهِ، و یَنسى أیادِیَهُ عِندَکُم.

با کسى رفاقت کنید که نیکى‌هاى شما را در حقّ خود، به یاد مى‌سپارد و نیکى‌هاى خود را به شما، فراموش مى‌کند.

شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید): ج۲۰، ص۶۰۳

حکمت ناب (8)

مولی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام:

 لا حُمقَ أعظَمُ مِن الفَخْرِ.

حماقتى بالاتر از فخرفروشى نیست.

عیون الحکم (واسطی لیثی):  ج۱، ص۵۳۷

پ.ن: طبیعتاً در رابطه با دوستان و نزدیکان خود اگر مرتکب فخرفروشی شدیم، یعنی بالاترین حماقت ممکن را در رابطه خود به خرج داده‌ایم، پس انتظار پایدار بودن و حقیقی بودن و عمیق بودن و صمیمی بودن آن رابطه را نباید داشته باشیم!

همچنین اگر خواستید میزان حماقت خود یا دیگران را بسنجید، یکی از ملاک‌هایش میزان فخرفروشی خودتان یا دیگران است!

ostentation

حکمت ناب (4)

مولی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام:

الجُودُ مِن غیرِ خَوفٍ و لا رَجاءِ مُکافاةٍ حَقیقةُ الجُودِ.

بخشش واقعی بخششى است که نه از روى ترس [یا خجالت و یا رودربایستی] باشد و نه به امید تلافى [و توقع جبران].

غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۱۱۶

پ.ن: یعنی تا وقتی انسان، بخشش یا دیگر کارهای خیر خود را از روی ترس یا طمع انجام می‌دهد، کاری دارای ارزش‌های انسانی حقیقی انجام نداده!

حکمت ناب (2)

مولی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام:

کُلُّ شَى ءٍ لا یَحسُنُ نَشرُهُ أمانَةٌ وَ إن لَم یُستَکتَم.

هر چیزى که افشاى آن پسندیده نباشد، امانت است، اگر چه پنهان کردنش را درخواست نکرده باشند!

غرر الحکم  (تمیمی آمدی): ج۱، ص۵۰۹