او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!
خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار ده
او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!
خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار دهنکند مبغوضترین باشیم؟؟؟
امام سجاد علیه السلام:
الا و ان ابغض الناس الى الله من یقتدى بسنة امام و لا یقتدى باءعماله.
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ ﴿۲- عنکبوت﴾
آیا مردم پنداشتند که تا گفتند ایمان آوردیم رها مىشوند و مورد آزمایش قرار نمىگیرند (۲)
وَمِنَ النَّاسِ مَن یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ ﴿۱۱-حج﴾
و از میان مردم کسى است که خدا را بر حرفی [و در برخی شرایط] مىپرستد
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿۲-صف﴾
کَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿۳-صف﴾
اى کسانى که ایمان آوردهاید چرا چیزى مىگویید که انجام نمىدهید (۲)
نزد خدا سخت ناپسند است که چیزى را بگویید و انجام ندهید (۳)
امیرالمومنین علی علیه السلام:
لَعَنَ اللّه ُ الامرینَ بِالْمَعْروُف التارِکیِنَ لَهُ وَ النّاهیِنَ عَنِ الْمُنْکَر الْعامِلیِنْ بِهِ
خدا لعنت کند
(نهج البلاغه خطبه 129/ بند 9 – فیض الاسلام).
امام حسین علیه السلام:
"الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم و اذا محضوا بالبلاء قلت دیانون"
مردم بنده دنیا هستند
تحف العقول، ص 245
در چه حالیم؟ (با عمر خود چه می کنیم؟)
بسم الله الرحمن الرحیم
بلکه هنگام حضور فرشته مرگ، حاضر است تمام اموالش را در برابر یک روز عمر اضافى بدهد.(1)
اما تو این عمر را به تدریج به چیزهاى پست و کم ارزشى مى فروشى که هیچ قیمت ندارند،
فکرت را بکار بینداز که بر فرض، عمر یک انسان معمولى صد سال باشد،
اگر به او بگویند این صد سال را در مقابل اندازه کره زمین طلا بفروش، او هرگز این معامله را انجام نخواهد داد.
بعد ببین هر یک سال، چقدر ارزش دارد (که برابر است با یک صدم طلا به اندازه زمین)
آنگاه با تقسیم بر دوازده، ارزش هر ماه و با تقسیم مجدد بر سى، ارزش هر روز را به یک درهم (سکه ای نقره) یا یک دینار (سکه ای طلا) یا نصف دینارى مى فروشى، چه ضررى عظیمتر از این است؟
ممکن است گفته شود:
انسان براى بقاى حیات، به غذا نیازمند است و آن هم فراهم نمى شود مگر با کار کردن و حاصل کار (با رعایت جهات شرعى و حقوق دیگران معمولا) در یک روز، یک درهم با یک دینار بیشتر نمى شود، پس خواهى نخواهى انسان ضرر کرده است.
مى گوییم: اگر مقصود بنده از کسب و کار، این باشد که قوتش را فراهم کند تا بتواند براى آخرتش عمل نماید، هرگز چنین فردى یک روز را به یک درهم یا یک دینار نفروخته بلکه آن روزش سراسر عبادت، ارزشش قابل قیاس با چند، برابر کل دنیا نخواهد بود؛ چون نعمت آخرت، دائمى و نعمت دنیا زوال پذیر است، پس چگونه مى توان چیز دائم را با چیز زایل شدنى ، سنجید؟
منبع: فرازی از کتاب ارزشمند آیین بندگی و نیایش (ترجمه عده الداعی)،(2) تألیف جمال السالکین ابن فهد حلی (3)
امیرالمومنین علی علیه السلام:
مَا بَالُکُمْ
تَفْرَحُونَ بِالْیَسِیرِ مِنَ اَلدُّنْیَا تُدْرِکُونَهُ
وَ لاَ یَحْزُنُکُمُ اَلْکَثِیرُ مِنَ اَلآْخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ(4)
شما را چه می شود؟!
اندکى از دنیا را که می یابید شادمان می شوید
ولى بسیارى از آخرت را (که از دست می دهید و) محروم می گردید، شما را اندوهگین نمی سازد؟
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ(5)
پس به کجا می روید؟
(1): حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ﴿۹۹-مومنون﴾/ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ ﴿۱۰۰-مومنون﴾، آنگاه که یکى از ایشان را مرگ فرارسد، گوید پروردگارا، مرا باز گردانید.(99) شد که در آنچه فروگذار کردهام، کارى شایسته پیش گیرم، حاشا (و کلا، هرگز) این سخنى است که او [ظاهرا] گوینده آن است، و پیشاپیش آنان [زندگى] برزخى است تا روزى که برانگیخته شوند.
(2) متن کامل کتاب آیین بندگی و نیایش (ترجمه عده الداعی)
(3) آشنایی با جمال السالکین جناب ابن فهد حلی
(4) فرازی از خطبه 113 نهج البلاغه
(5) سوره تکویر آیه
کربلا کربلا ما داریم مى آییم...
امیرى حسین و نعم الأمیر إن شاء الله عازم کربلا هستم دعاتون مىکنم یاعلى مدددر چه حالیم؟
گفتند:
اگر انسان کامل بخواهد به شکل مکتوب در آید صورتش می شود قرآن کریم
همانگونه که امیرالمومنین قرآن ناطق بودند
حال اگر این قرآن قرائتش و تفکر در آیاتش قلوب ما را متحول نمی کند
شک نکنید که زیارت انسان کامل حضرت حجت هم قلوب ما را متحول نخواهد کرد
اگر می خواهید حال خود را هنگام ملاقات حضرت حجت بدانید ببینید الان در ملاقات با قرآن چه حالی دارید
اگر مشتاق قرآنید می توانید امیدوار باشید که مشتاق حضرت حجت حقیقی هم هستید و گرنه اگر قرآن نزد شما مهجور است و با آن انسی ندارید و فکر می کنید که مشتاق حضرت حجت هستید آن شخص امام زمان زاده وهم و خیال خودتان است. که ثقلین ریسمانی هستند که از هم جدا نمی شوند!
و محال است با یکی بیگانه بود و انسی نداشت و مشتاقش نبود و اما مشتاق دیگری بود!
در چه حالیم؟!
این مدعیان در طلبش بی خبرانند...
گفتند حق الله و حق الناس را پاک کنید
گفتند اصرار بر گناه کردن نداشته باشید
در این صورت جا میمانید
تا کی حرف میزنید
اندکی عمل!
به قدر کافی خوانده شد و نوشته شد و سخن گفته شد
چه قدرش عملی شد؟
در چه حالیم؟؟
صد بار اگر توبه شکستی باز آی
لطف خدا بیشتر از جُرم ماست!!!!!!!!
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
خدایا ما که به خودمون رحم نمی کنیم
تو به ما رحم کن!
همونطور که تا الان رحم کردی
به حق محمد و آل محمد
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اگر طاقت دارید بیایید ببینید امامتان چه گفته است!!!!!!!!!!!!
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم رب الشّهداء و الصدّیقن
سلام بر شیعیان منتظر واقعی
سلامی هم بر محبان امیدوار
سلامی هم بر آزدگان عالم
تقدیم میکنم سخنان مولای شهیدم حضرت حسین بن علی سیدالشهداء در عصر عاشورا را
امام حسین علیه السّلام در عصر عاشورا رو به سوى آن قوم کرده
به راست و چپ نگریست
و هیچ یک از اصحاب و یاران خود را ندید،
مگر آن بر خاک افتادگانى را که پیشانى به خاک ساییده و مرگ صدایشان را بریده بود. پس صدا زد:
«اى مسلم بن عقیل!
اى هانى بن عروه!
اى حبیب بن مظاهر!
اى زهیر بن قین!
اى یزید بن مظاهر! اى یحیى بن کثیر! اى هلال بن نافع! اى ابراهیم بن حصین! اى عمیر بن مطاع! اى اسد کلبى! اى عبد اللّه بن عقیل!
اى مسلم بن عوسجه!
اى داود بن طرمّاح!
اى حرّ ریاحى!
اى على بن الحسین!
شما اى دلاور مردان پایدار و اى سواران عرصه پیکار! چرا شما را فریاد مى کنم و پاسخم نمى دهید و فرا مى خوانم و از من نمى شنوید؟!
آیا شما خوابید که به بیدارىتان امیدوار باشم یا محبّتتان از امام خود برگشته که به یارىاش نمى شتابید؟!
اینک این (کودکان و) بانوان پیامبرند که از فقدان شما (در هراس افتاده) ناتوان گشته اند.
اى بزرگواران غیور!
از خواب خود برخیزید و این سرکشان پست را از حرم پیامبر صلّى اللّه علیه و آله برانید!
ولى (افسوس!) به خدا سوگند مرگ شما را به خاک افکنده و روزگار دغل با شما بى وفایى کرده است وگرنه شما از پاسخ دعوت من کوتاهى نمى کردید و از یارى من ناپیدا نمى شدید.
هان! اینک ما از فقدان شما داغداریم و به شما مى پیوندیم که ما از آن خداییم و به سوى او بازآییم» «1».
بعد اشعارى بدین مضمون خواند:
«راد مردانى که چون براى دفع بلاهاى روزگار- در آن حال که میان نیزه داران و فشارآوران (میدان نبرد) افتاده بودند-
فرا خوانده شدند، دلها را بر زرهها پوشیدند و به سوى جانبازى هجوم آوردند و حسین علیه السّلام را یارى کردند.
وه چه جوانمردانى! که زندگى عاریتى را ناخوش داشته رها کردند و به پوشش زیباى حیات ابدى در آمدند» «2».
امام باقر علیه السّلام فرمود: ...
حسین بن على علیه السّلام کشته هاى خود را کنار هم مى نهاد و مى فرمود: «کشته هاى ما، کشته هاى پیامبران و آل پیامبرانند»«3»!
و در روایت دیگرى آمده است که:
(در روز عاشورا) چون کار بر حسین علیه السّلام سخت شد و تنهاى تنها ماند،
به خیمه هاى برادرانش نگریست و آنها را خالى دید،
به خیمه هاى فرزندان عقیل نگاه کرد و آنها را خالى دید،
به خیمه هاى اصحاب نگاه کرد و کسى را ندید
و فراوان مى فرمود: لا حول و لا قوّة الّا باللّه العلىّ العظیم.
سپس به خیمه هاى بانوان رفت
و پس از آن به خیمه فرزندش زین العابدین علیه السّلام آمده او را دید که بر
روى پوست خشنى افتاده و زینب علیها السّلام از او پرستارى مىکند.
زین العابدین علیه السّلام چون امام علیه السّلام را دید خواست برخیزد، نتوانست.
به عمّه خود گفت: مرا به سینه خود تکیه ده این فرزند رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله است که آمده!
زینب علیها السّلام پشت او نشسته او را به سینه خود تکیه داد.
امام علیه السّلام از حال او جویا شد و او خدا را سپاس گفت.
سپس عرض کرد: پدر جان! امروز با این منافقان چه کردى؟
فرمود: «فرزندم! شیطان بر ایشان چیره گشته و خدا را از یادشان برده است.
جنگ میان ما و آنان چنان شعله ور شد که زمین از خون ما و ایشان به جوش
آمد» «4».
زین العابدین علیه السّلام عرض کرد: پدر جان! عمویم عبّاس کجاست؟
دیده هاى
زینب علیها السّلام اشکبار شد و به برادرش نگریست تا چه پاسخ مى دهد،
زیرا او زین العابدین علیه السّلام را از شهادت عمویش عبّاس علیه السّلام
آگاه نکرده بود تا مبادا بیمارىاش سختتر شود.
امام علیه السّلام فرمود: «فرزندم! عمویت کشته شد و کنار فرات دستانش را بریدند» «5».
علىّ بن الحسین علیه السّلام چنان گریست که بیهوش شد.
چون به هوش آمد از یکایک عموها و عموزادگانش مى پرسید و امام علیه السّلام مى فرمود: «شهید شد»«6».
پرسید: برادرم على، حبیب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و زهیر بن قین چه شدند؟
فرمود: «فرزندم! بدان که در خیمه ها مرد زنده اى جز من و تو نمانده است» «7».
همه آنان که مى پرسى اینک کشته بر روى خاکاند.
امام سجّاد علیه السّلام سخت گریست.
سپس به عمّه خود زینب علیها السّلام فرمود: شمشیر و عصایى به من ده.
امام علیه السّلام فرمود: «براى چه مىخواهى» «8»؟!
عرض کرد: تا بر عصا تکیه کنم و با شمشیر از حریم فرزند رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله پاس دارم، که دیگر خیرى در زندگى دنیا نیست.
امام علیه السّلام او را بازداشته به سینه چسبانید و فرمود:
«فرزندم! تو پاکترین ذریّه و برترین عترت منى، تو جانشین من بر این کودکان و بانوانى، ایشان غریب و تنهایند که خوارى و یتیمى و شماتت دشمنان و حوادث تلخ روزگار آنان را فرا گرفته است،
هرگاه فریادشان بلند شد آرامشان کن،
هرگاه به هراس افتادند مونسشان باش و با (مهربانى و) سخنان نرم خود خاطرشان را آسوده ساز،
زیرا آنان غیر از تو مرد دیگرى ندارند تا به او انس گیرند و غم و غصه هایشان را به او گویند.
بگذار ایشان تو را ببویند و تو آنان را ببویى
و آنان بر تو بگریند و تو بر آنان بگریى» «9».
سپس دست او را گرفته و با صداى بلند فرمود:
«اى زینب! امّ کلثوم! سکینه! رقیّه! فاطمه!
سخنم را بشنوید و بدانید که فرزندم على جانشین من بر شماست و او امام مفترض الطّاعه است.
سپس به او فرمود:
فرزندم! از من به شیعیانم سلام برسان و بگو:
پدرم غریبانه به شهادت رسید، بر او سوگوارى و گریه کنید» «10».
__________________________________________________
(1) یا مسلم بن عقیل، و یا هانی بن عروة، و یا حبیب بن مظاهر، و یا زهیر
بن القین، و یا یزید بن مظاهر، و یا یحیى بن کثیر، و یا هلال بن نافع، و
یا إبراهیم بن الحصین، و یا عمیر بن المطاع، و یا أسد الکلبیّ، و یا عبد
اللّه بن عقیل، و یا مسلم بن عوسجة، و یا داود بن الطّرماح، و یا حرّ
الرّیاحیّ، و یا علیّ بن الحسین، و یا أبطال الصّفا، و یا فرسان الهیجاء،
مالی أنادیکم فلا تجیبونی، و أدعوکم فلا تسمعونی؟! أنتم نیام أرجوکم
تنتبهون، أم حالت مودّتکم عن إمامکم فلا تنصرونه؟! فهذه نساء الرّسول صلّى
اللّه علیه و آله لفقدکم قد علاهنّ النّحول، فقوموا من نومتکم، أیّها
الکرام، و ادفعوا عن حرم الرّسول الطّغاة اللّئام، و لکن صرعکم و اللّه
ریب المنون و غدر بکم الدّهر الخئون، و إلّا لما کنتم عن دعوتی تقصرون، و
لا عن نصرتی تحتجبون، فها نحن علیکم مفتجعون و بکم لاحقون، فإنّا للّه و
إنّا إلیه راجعون.
(2) قوم اذا نودوا لدفع ملمّة و القوم بین مدّعس و مکردس
لبسوا القلوب على الدّروع و أقبلوا یتهافتون على ذهاب الأنفس
نصروا الحسین فیا لها من فتیة عافوا الحیاة و البسوا من سندس
(3) قتلانا قتلى النّبیّین و آل النّبیّین.
(4) یا ولدی قد استحوذ علیهم الشّیطان فانساهم ذکر اللّه، و قد شبّ الحرب
بیننا و بینهم لعنهم اللّه حتّى فاضت الأرض بالدّم منّا و منهم.
(5) یا بنیّ انّ عمّک قد قتل، قطعوا یدیه على شاطئ الفرات.
(6) قتل.
(7) یا بنیّ اعلم انّه لیس فی الخیام رجل حیّ إلّا أنا و أنت، و أمّا هؤلاء الّذین تسأل عنهم فکلّهم صرعى على وجه الثّرى.
(8) و ما تصنع بهما.
(9) یا ولدی انت اطیب ذرّیتی، و افضل عترتی، و انت خلیفتی على هؤلاء
العیال و الاطفال، فانّهم غرباء مخذولون، قد شملتهم الذّلّة و الیتم و
شماتة الاعداء و نوائب الزّمان سکّتهم اذا صرخوا، و آنسهم اذا استوحشوا، و
سلّ خواطرهم بلین الکلام، فانّهم ما بقى من رجالهم من یستأنسون به غیرک و
لا احد عندهم یشکون الیه حزنهم سواک، دعهم یشمّوک و تشمّهم، و یبکوا علیک و
تبکی علیهم.
(10) یا زینب و یا امّ کلثوم و یا سکینة و یا رقیّة و یا فاطمة، اسمعن
کلامی و اعلمن انّ ابنی هذا خلیفتی علیکم، و هو امام مفترض الطّاعة ثمّ قال
له: یا ولدی بلّغ شیعتى عنّى السّلام فقل لهم: انّ ابى مات غریبا فاندبوه
و مضى شهیدا فابکوه.
منبع: فرهنگ جامع سخنان امام حسین(علیه السلام) ،ص:539 تا 542
یا لثارات الحسین
و این جملات را خواندم!!!!!
فرزندم! از من به شیعیانم سلام برسان و بگو:
پدرم غریبانه به شهادت رسید، بر او سوگوارى و گریه کنید» .
و باز دوباره خواندم!!!!!!!!
فرزندم! از من به شیعیانم سلام برسان و بگو:
پدرم غریبانه به شهادت رسید، بر او سوگوارى و گریه کنید» .
و باز دوباره میخوانم
فرزندم! از من به شیعیانم سلام برسان و بگو:
پدرم غریبانه به شهادت رسید، بر او سوگوارى و گریه کنید» .
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
یا لثارات الحسین
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
کسانی که طاقت داشتند و تا آخر کامل خواندند صلواتی هدیه کنند...
برای چه کسی؟؟؟؟؟
آهای علی ۱۱۰
برای چه کسی می نویسی؟
حرف میزنی؟
سکوت میکنی؟
خشمگین می شوی؟
غصه می خوری؟
دعا می کنی؟
کار میکنی؟
برای چه کسی؟؟؟؟؟
سوالی از حافظ در مورد چگونه بودن برای امام زمان
رفتم سراغ حافظ
گفتم بگو بدانیم آیا پیشنهادی داری که کاری کنیم تا حضرت حجت ما را بخرند؟؟؟؟؟؟؟ تا خرج ایشان بشویم؟
جواب تفأل آمد:
نقل قول:
چو قرب او طلبی در صفای نیت کوش