مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
إنّکم إن أطَعتُم سَورَةَ الغَضَبِ أورَدَتکُم نِهایَةَ العَطَبِ.
عُقوبَةُ الغَضُوبِ و الحَقُودِ و الحَسُودِ تَبدَأُ بأنفُسِهِم.
مِن طَبائعِ الجُهّالِ التَّسَرُّعُ إلَى الغَضَبِ فی کُلِّ حالٍ.
اگر از تندىِ خشم فرمان ببرید، شما را به نقطه پایان هلاکت میبرد.
کیفر افراد عصبانى و کینهتوز و حسود، نخست به خودشان مىرسد.
از خوى مردمان نادان این است که در هر حالى زود خشم مىگیرند.
غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۷۱ - ج۱، ص۴۶۶ - ج۱، ص۶۷۷
حضرت امام هادی علیه السلام:
اَلغَضَبُ عَلى مَن تَملِکُ لُؤمٌ.
بر زیردستان خشمگینشدن نشانه پَستى است.
نزهة الناظر (حلوانی): ج۱، ص۱۴۱