بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
استادِ استاد ما میگن:
نقل قول:هیچ کس نمی تواند خود را از مکر شیطان در امان ببیند.(1)
خداوند به آن ملعون تمکن و مهلت داده (2) و در مجاری خون انسان جاری است(3).
اگر کسی خود را از کید شیطان در امان دید(4) دلیل بر آن است که فریب او را خورده و بر طریق حق نیست. و این خود علامت دوری انسان است.
(1)در فرمایشات خداى تعالى به حضرت موسى علیه السّلام فرماید:
ما دمت لا ترى الشّیطان میّتا فلا تأمن مکره:
مادامى که علم پیدا نکردى که شیطان مرده است، پس ایمن مباش از مکر او.
تفسیر اثنا عشری، ج13، ص: 110
(2)قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلى یَوْمِ یُبْعَثُونَ (36) قالَ فَإِنَّکَ
مِنَ الْمُنْظَرِینَ (37) إِلى یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (38-حجر)
(گفت (شیطان) پروردگارا حال که من رانده شدم و مشمول لعن تو تا قیامت شدم،
پس مرا مهلت ده و نمیران تا روزى که بنده گان برانگیخته می شوند خداوند فرمود، پس محققا تو از مهلت دهندگان هستى تا روز معین و وقت معلوم)
(3) رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) فرمود:
شیطان در بنى آدم مانند خون است که در همه جاى بدن جریان دارد
ترجمه تفسیر المیزان، ج8، ص: 77
(4)
رسول خدا (صلوات الله علیه و آله): روزی شیطان در جلوی موسی (علیه السلام) ممثل شد پس موسی (علیه السلام) به شیطان گفت:
کدام گناهست که چون فرزند آدم مرتکب آن می شود تو بر او مسلط می شوی
شیطان گفت: وقتی که از خود راضی باشد و عملهای خیر خود را بسیار شمارد و گناهانش در چشم او اندک نماید.
عین الحیوة صفحه 182
و نشانه ی این که چه کسی به درد ما میخورد برای مجالست و همنشینی را هم اینجا بیان کرده اند:
نقل قول:کیمیای حقیقی
کسی دارد که وقتی با او مجالست کردی تو را به یاد خدا بیاندازد(1) ، متذکر
خدا کند، خوف خداوند و عظمت او در دلت زیاد شود، دنیا در نظرت بی ارزش
گردد، بفهمی که برای چه به این دنیا آمده ای و خداوند از تو چه می خواهد(2).
اگر کسی اینها را داشت او اکسیر حقیقی دارد[/b].
(1)ابن المبارک، ابن ابى شیبه، ابن جریر، ابو الشیخ، ابن مردویه، از سعید
بن جبیر از رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) روایت کرده اند که در تفسیر
جمله" أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ
یَحْزَنُونَ" فرموده:
اولیاى خدا کسانى هستند که مردم با دیدن آنان به یاد خدا مى افتند.
ترجمه المیزان، ج10، ص: 144
(2)
حضرت امیرالمومنین علی(علیه السلام)میفرمایند:
« رحم اللَّه امرء علم من أین و فی أین و إلى أین»
(
خداوند رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده و اکنون کجاست و به کجا میرود.)
الوافی، ج1، ص: 117