نظر اسلام در باره ی شکم پر

دورترین حالات بنده از خدا هنگامى است که کوشش او فقط در راه شکم و نیروى جنسى باشد.

                                احتجاجات-ترجمه جلد چهارم بحار الانوار، ج‏2، ص: 105

پروردگارت بتو مى‏فرماید:

اى محمّد من هرگز ظرفى را مانند شکمِ پر و انباشته، دشمن نداشته‏ام.

                                   امالى شیخ مفید-ترجمه استادولى، متن، ص: 213 

امام باقر «علیه السلام»: هیچ چیزى بیش از شکم پر مورد خشم خداى بزرگ نیست.

                                                 الحیاة با ترجمه احمد آرام، ج‏4، ص: 274

حفص بن غیاث از حضرت صادق علیه السّلام روایت نموده که فرمود: ابلیس ظاهر گشت براى حضرت یحیى بن زکریا علیه السّلام که در آن هنگام دید که با ابلیس است همه گونه رشته‏هاى علاقه‏ها (و دوستى دنیا)  

 پس حضرت یحیى باو فرمود: این رشته‏ها چیست اى ابلیس؟ پس گفت: اینها انواع شهوتها و علاقه ایست که یافتم من آنها را در فرزندان آدم،  

یحیى علیه السّلام فرمود:

آیا براى من از آنها چیزى هست؟ ابلیس گفت: آرى، هنگامى که سیر میشوى (از غذا) پس سنگین و بى‏رغبت میشوى بنماز و ذکر، حضرت یحیى فرمود: براى خداست بر من اینکه هرگز پر ننمایم از غذا شکم خود را...

                                  طرائف الحکم یا اندرزهاى ممتاز، ترجمه‏ج‏1، ص: 308

رسول اکرم فرمود: سیر و پر غذا مخورید که نور معرفت را در دل شما خاموش مى‏سازد.

                                       مکارم الأخلاق-ترجمه میر باقرى، ج‏1، ص: 285

 حق شکم این است که آنرا ظرف مال حرام نکنى و بیش از اندازه نخورى.               

                                                      رساله­ی حقوقِ امام سجاد